DE TIJD GEKRAAKT is de debuutroman van J. C. ZWANENVELD. En wordt uitgegeven door Stichting in oprichting. Deze stichting zet zich in voor behoud en preservatie ten bate van ZELF. Met tot doel het bewustzijn de hand te rijken. Dit doet zij door middel van het presenteren van HERKENNING. Om uiteindelijk bij een collectief verruimt niveau te komen waar MISBRUIK niet alleen afgekeurd wordt; maar ook letterlijk geen plaats meer heeft.
Stichting in oprichting bestaat in de eerste plaats om deze fundamentele misstap een podium van erkenning te bieden. De Tijd Gekraakt is het project waarmee de stichting een stem heeft om tot beweging in de richting van de realisatie van haar doel te geraken.
Want weet jij het? Wie of wat je zelf bent? Of doe je maar wat, en hoop je daarmee niet al te veel op te vallen, om zo op een dag je pensioen te halen en van een rustige oude dag te genieten?
Of kots je daarop? Waarmee bedoeld wordt, krijg je zulk een leven je strot niet door geslikt? Want wat is leven ? Doen zoals de maatstaaf jouw de stukken aanreikt? Of ben je op pad naar dat wat werkelijk waarde heeft en begrijp je dat je om te vinden enkel het woord "zoeken" maar op hoeft te geven.
Een noodlottige opeenvolging van gebeurtenissen zorgt ervoor dat Nelis zeven dagen dood in de slaapkamer van zijn woning ligt alvorens de buurvrouw bij de politie aan klopt, en hij door zijn vader gevonden wordt.
Naast het regelen van de uitvaart en het bijstaan van de familie, begint deze vader te schrijven. De stukken van Nelis zijn leven; brokken van zijn eigen leven; de dans met zijn dochters; zijn ex vrouwen, en hoe dat steeds dezelfde was.
Drie kinderen, uit drie huwelijken; met exact dezelfde vrouw.
Er zijn losse eindjes.
In het leven van iedereen. Hier aan gaan trekken, brengt risico's met zich mee. Dat besef heeft ook iedereen. Afknippen en instoppen is het devies. Dus, is het dapper of juist oliedom; dit in de wind te slaan. Om te blijven. Te gaan zitten. Peuteren. En trekken. En met al de restjes; alle brokstukken; elk los fragment, iets nieuws te gaan maken. Vorm geven aan dat wat vormloos als bedoeling, het leven voorstelt.
De Tijd Gekraakt verveelt geen moment. Heeft vaart en laat vanuit verrassende visie niet alleen de pijn lezen van een gezin waar een kind wegvalt, maar tevens komen de grootste der vragen aan bod. Telkens met verbluffend humoristische antwoorden ernaast geschoteld. Het lezen van deze roman is als het nuttigen van een zeer goede maaltijd; een om je te herinneren. Genoten in een restaurant waar we als lezer graag terug komen. Hopen dat de chef die hier de scepter zwaait, verder gaat. En het menu Zwanenveld blijvend kan laten genieten.
Vier sterren. Met een dikke pluim voor het dessert.